VARAÐ VIÐ ANDSTÖÐUGLEÐI
Vita þykist ég um lágstemmdan almennan áhuga ykkar þingmanna um
virkjana- og álversframkvæmdir hér á landi. Helst þykir mér það
hafa sýnt sig í því alræðisvaldi sem yfirstýra umhverfismála í
ríkisstjórninni hefur tekið sér. Persónulega á ég erfitt með að
vera ykkur samferða í þessarri miklu andstöðugleði og tel ég
síðustu tvær aðgerðir varðturna varðveizlusinna hafa markað frekari
spor til að viðhalda viðvarandi atvinnuleysi samfélagsins. Vísa ég
þar helst til ákvörðunar um sameiginlegt heildstætt umhverfismat á
lagningu Helguvíkurlínu og nú síðast friðlýsingaráform um
Gjástykki. Vel er ljóst að valdstaða Landsvirkjunar hefur fúnað sem
um munar. Gleði og eftirvænting okkar um að börn framtíðar muni
bein í baki, kát og frísk, geta staðið við minjagripasölu á
áningastöðum fyrir túrista, seljandi þeim fögur póstkort skartandi
grösugum grundum þar sem bæði bú og fiðurfé þrífst með ágætum,
seður ekki hungur atvinnuþurfandi einstaklinga þessa
samfélags.
Óskar K. Guðmundsson,
fisksali