UM TRÚARLEGT RÓTARKERFI
Vil þakka þér vel valin orð og skynsamleg í ávarpi á
morgunverðarfundi um trúfrelsi sem ég las hér á síðunni. Sjálf er
ég þeirrar skoðunar að Þjóðkirkja sé þokkalegur ventill á öfgahópa
í trúarefnum og að það sé líklegt að þjóðin (amk80%) vilji kristin
sið sem, rótarkerfi sitt áfram. ,,Trúfrelsi" er vandmeðfarið, t.d.
þegar menn komast upp með hatursáróður vegna jákvæðs (frelsi til)
trúfrelsis og í krafti trúarlærdóma (dogma).
Dómstólar hafa lýst sig vanmegnuga gagnvart ,,hatursáróðri" vegna
trúfrelsis. Þannig komst danskur prestur upp með hatursáróður af
því hann vísaði í sitt kver. Skammt er að minnast svipaðs atviks á
Akureyri. Hvað varðar ísl. þjóðkirkjuna (með litlu þ) þá langar mig
að benda á að e.t.v. sé kominn tími til að trúmálabálkur
stjórnarskrárinnar fjalli um KRISTNI sem þjóðkirkju en einskorði
sig ekki við evangelísk-lúterskan arm eins og 62. gr. gerir nú í
samhengi 63. gr en þessar tvær eru arfur frá því að talað var um
,,guðstrú" þegar átt var við lútersku og katólsku í senn en 63. gr
heimilaði sem sagt undantekningu frá lúterskunni, og það var nú
það, trúfrelsi sem í boði var 1874.
Það er mikil þörf á yfirvegaðri umræðu um þessi mál: þjóðkirkju,
trúfrelsi og innheimtu ríkisins á félagsgjöldum til starfsemi
lífsskoðunarfélaga. Síðustu ár hefur ríkið rænt af
þjóðkirkjusöfnuðum hluta innheimtra félagsgjalda - og með frumvarpi
þínu sem nú er í nefnd hefur fjármálaráðuneytið gefið skýrt í skyn
að kaka aðildargjalda muni bara dreifast á fleiri - en ekki
stækka.
Maður hlýtur því að spyrja hvort ríkið sé ekki nú þegar brotlegt
gagnvart 62.ákvæði stjórnarskrárinnar um ,,vernd og stuðning" við
þjóðkirkjuna.
Hulda Guðmundsdóttir, MA-guðfræðingur,
sóknarnefndarformaður og kirkjueigandi í Skorradal