ÞÖRF Á ÁBYRGUM RÍKISBANKA
Sæll ögmundur,
ég vildi spyrja þig hvort þú teldir að hægt væri að vernda
sparifjáreigendur í landinu með því að hafa einn ríkisbanka fyrir
þá sérstaklega, óháð duttlungum áhættusækinna fjárfesta og
eigingjanra eigenda. Þetta er mín hugsun á sparihliðina en svo líka
á skuldarahliðinni finnst mér að ekki sé jafnræði þar heldur. Þeir
sem nutu góðs af 110% leiðinni voru að fá miklu meiri og kannski
ósanngjarna fyrirgreiðslu miðað við þá sem voru með verðtryggðar
íbúðaskuldir. Sá hópur er fyrst nú að fá eitthvað gert í sínum
málum. En mér sýnist að þessir hópar sem voru áhættufælnastir og
varkárastir hafi afar litla vernd fyrir áföllum og vil vita hvort
að það megi laga þessa stöðu þeirra. Heilbrigt fjármálakerfi hlýtur
að byggja á því að þessir hópar séu vel verndaðir og betur þjónaðir
en áhættusæknari hópar og beinlínis hættulegir fjárfestar. Hver er
afstaða ykkar í þessum málum?
Gunnar
Mín afstaða hefur verið sú að aðskilja beri viðskiptabanka
og fjárfestingasjóði og flutti ég frumvörp þess efnis í
aðdraganda hrunsins. Ég hef líka talað fyrir því að við höfum
ríkisbanka sem kjölfestu í okkar fjármálalífi en þá þarf hann líka
að haga sér á ábyrgan hátt og lúta lýðræðislegri stjórn.
Það er rétt hjá þér að margir sem ekki fengu aðstoð í gegnum 110%
leiðina en voru þar rétt undir hefðu þurft að fá aðstoð - nokkur
sem Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn mátti ekki heyra á minnst.
Ég hef verið hlynntur skuldaleiðréttingu núverandi ríkisstjórnar -
þótt ég væri ósáttur við útfærsluna - vegna þess að í henni er
fólgin viðrkenning á oftöku lánveitenda.
Ögmundur