Fara í efni

„VIÐ VORUM RÆND"


Á nýafstöðnu málþingi sem embætti Ríkissaksóknara og Ákærendafélagið efndu til í lok síðustu viku, kom til orðaskipta á milli mín og Gests Jónssonar, hæstaréttarlögmanns. Hann hafði í erindi sínu m.a. gagnrýnt Evu Joly, ráðgjafa stjórnvalda í rannsókn á efnahagshruninu, svo og þá ákvörðun að setja á fót embætti Sérstaks saksóknara. Ég sagðist líta svo á að Eva Joly væri frjáls orða sinna ekkert síður en Gestur Jónsson og ríkissaksóknari sem einnig hafði gagnrýnt Evu Joly.

Þá varði ég frelsi ráðherra til að tjá sig. Ég vísaði í erindi mitt á ráðstefnunni um þrískiptingu valdsins og mikilvægi þess að réttur hins pólitíska valds til skoðana- og tjáningarfrelsis væri virtur. ( Sjá hér: https://www.ogmundur.is/is/greinar/um-rettarkerfi-og-lydraedi) Varðandi skipulagsbreytingar og „sérstakar" ráðstafanir sem gripið hefði verið til svo efla mætti ákæruvaldið, yrðu menn að horfast í augu við þann veruleika sem við Íslendingum blasti í kjölfar bankahrunsins. Við hefðum verið rænd. Sá veruleiki hefði verið að birtast okkur í ýmsum myndum, en afleiðingarnar væru þær að almeninngur, samfélagið, yrði að gjalda fyrir misferlið í fjármálalífinu. Þess vegna væri rétt að tala um að samfélagið hefði verið rænt. Það væri grundvallaratriði að rannsókn færi fram og að þeir sem væru ábyrgir yrðu látnir svara til saka.

Svona má ráðherra dómsmála ekki tala, sagði Gestur Jónsson við þessu. Önnur eins ummæli hefðu lent fyrir mannréttindadómstól og gætu eyðilagt og ógilt málarekstur! Ég auglýsi eftir þeim málum sem hér er vísað til og vil ég gjarnan í framhaldinu ræða málefnið frekar. Mín yfirlýsing var almenns eðlis en ekki tilvísun í einstök mál. Á þessu er grundvallarmunur sem ég hefði haldið að minn gamli vinur og samstarfsmaður til áratuga, lögspekingurinn og hæstaréttarlögmaðurinn, Gestur Jónsson, áttaði sig á. Eða getur verið að vilji standi til að færa okkur í áttina að réttarkefi sem byggir ekki á því að finna út hvað rétt er, heldur hvort formgalli finnist á málatilbúnaði til að torvelda slíka leit? Þá gætu vissulega ummæli ráðherra dómsmála komið til athugunar. Það á hins vegar ekki við um yfirlýsingar sem eru almenns eðlis og snerta ekki einstök mál. Þess vegna endurtek ég óhikað staðhæfingu sem allir vita að er rétt: Við vorum rænd!   

Sjá m.a. :  http://visir.is/ord-innanrikisradherra-umdeild/article/2011110318844