Frá lesendum

Það er mér mikið undrunarefni sem fram kemur í pistli Þjóðólfs hér á síðunni þar sem hann segist ekki hafa frétt af framboði frú Auðar Bessadóttur til forsetaembættisins fyrr en í gær.

Svo lítið hefur farið fyrir forsetaframbjóðandanum Auði að ég hafði ekki hugmynd um framboð hennar fyrr en í morgun þegar ég renndi yfir skoðanakönnun Fréttablaðsins.

Í DV segir frá því að deilur hafi blossað upp milli Sumarliða Ísleifssonar, ritstjóra Stjórnarráðssögunnar og Jakobs F.

Sæll Ögmundur. Nú sé mig tilneydda að leita til þín af því að ég er einfaldlega ekki nógu vitlaus til að skilja röksemdir forsetans, herra Ólafs Ragnars Grímssonar, sem hann varpaði fram í viðtalsþætti í sjónvarpinu í gærkvöld viðvíkjandi synjun sinni á staðfestingu fjölmiðlalaganna.

Í dag fréttist að Jón Steinar Gunnlaugsson ætli að sækjast eftir því að komast að sem dómari í Hæstarétti.

Í sunnudagsmogga sitja forsetaframbjóðendur fyrir svörum. Þeir svara ágætlega fyrir sig, ekki síst Ólafur Ragnar.

Íslenskt þjóðfélag er í örri þróun og eðlilega mótast hugmyndir manna og tungumálið af þjóðfélagsbreytingunum.

Að gefnu tilefni: . Davíð masar, dýrkar auð, drýldinn hrasar víða, ómerkt þras og orðin dauð ávallt fasið prýða.

Kæri ÖgmundurRétt til gamans langar mig að benda á eftirfarandi dæmi sem sýnirhversu fáránleg hugmynd það er að krefjast meira en 50% þátttökuvið atkvæðagreiðslur yfirleitt.Gerum ráð fyrir því að kjósa eigi milli tveggja ólíkra kosta semég vel að kalla A og B.Gerum ráð fyrir því að settar verði reglur um það að a.m.k.

Sæll Ögmundur.Halldór Ásgrímsson er þér hugleikinn sé ég á síðunni og kannske ekki að undra, en annar framsóknarþingmaður hefur vakið óskipta athygli mína í vetur.