Miklu betra en í Krossinum!!

Ævinlega blessaður Ögmundur minn.
Þú gefur í skyn að það sé eitthvað sambærilegt að vera í Krossinum og Sjálfstæðisflokknum. Þessu mótmæli ég enda þekki ég báða þessa hópa af eigin raun og veit að það er miklu, miklu skemmtilegra að vera í Sjálfstæðisflokknum. Kemur þar margt til.
Fyrir það fyrsta eru þeir í Krossinum með andskotann á heilanum og reyna að telja manni trú um að það sé einhver eilífðar-lýðræðismaskína í gangi milli góðs og ills. Þá láta þeir eins og Kölski sé bara með kosningavél og með krumlurnar á lofti allan ársins hring en Guð sitji með hendur í skauti og treysti á skynsemi fólks. Svona er þetta aldeilis ekki í Sjálfstæðisflokknum. Þar er nefnilega ekki þörf á neinu vali. Foringinn er aðeins einn og hann er ekki með neinn andskota á bakinu. Fyrir honum þvælast í versta falli einhverjir smápúkar sem hann afgreiðir leiftursnöggt og örugglega. Dæmi um það eru möppudýrin í Pentagon sem ætluðu á dögunum að kippa fótunum undan englahernum okkar í Keflavík. Þeim púkum varð að sjálfsögðu ekki kápan úr því klæðinu og sitja nú sneyptir við skrifborðin sín og sleikja sárin.
En aftur að Sjálfstæðisflokknum og Krossinum. Samkomur okkar sjálfstæðismanna eru á allan hátt margfalt skemmtilegri og menningarlegri. Hljómburðurinn í Valhöll er frábær og þar er miklu meira rými en hjá Krossinum til bænastands eða þá yfirliða þegar því er að skipta. Frumsamin tónlist er flutt af afburða músíköntum. Þá eru sálmarnir ekkert hnoð, eins og svo algengt er í íslenskum trúarkveðskap, enda eigum við sjálfstæðismenn nóg af frábærum sálmaskáldum sem liggja ekki á liði sínu þegar Herrans dýrð er annars vegar. Hér er bara eitt dæmi af mörgum, reyndar eftir mig sjálfan og kemur vel að merkja ekki til af hégómagirnd heldur hinu að alltaf er hætta á deilum um höfundaréttarmál þegar um opinbera birtingu er að ræða:
Minn konungur klár

Konungur minn, þú ert kóngur klár
með krullað og glitrandi englahár.
Á degi sem nóttu eg þjóna þér,
þvílík er sælan að hafa þig hér.

Maktugur ertu mildingur minn,
mjúkur og hlýr er faðmur þinn.
En ef röng er breytnin reiðist þú snart,
og reglustikunni beitir óspart.

Ef engin er harkan er ekkert blítt,
ef ekkert er gamalt er ekkert nýtt.
Já, þann veiginn ertu vor konungur klár,
þú kannt allt og veist allt upp á hár.

Með bestu kveðju,
Björn Guðlaugur Þór Bjarnason frá Sjálfshóli