MÍN FRÚ Á EINN VIN

Hræðilegur vandi blasir við vinaflokki þínum, Ögmundur, og þú hefur ekki tekið til varnar sem skyldi. Það eru allir vondir við Ingibjörgu Sólrúnu. Ekki fæ ég betur séð en að hún mæti stundum miklu skilningsleysi á heimasíðu þinni. Er leitt til þess að vita. En segja má að þar með bætist þú í hóp þeirra sem síst skyldi.

Eini maðurinn sem finnur til með formanni  Samfylkingarinnar er rithöfundurinn orðhagi Hallgrímur Helgason. Hann tekur okkur hin á beinið svo um munar í Fréttablaðinu nýlega eins og senn verður rakið. Bendir HH reyndar á að mikill söfnuður illvirkja safnist að formanninum:

 “Þeirra á meðal er eini hrafn landsins sem hegðar sér eins og rjúpa og skiptir flokkum eftir árstíðum. Þannig tókst honum að starfa í tveimur prófkjörum Samfylkingar á liðnu ári en styðja annan flokk í kosningunum þar á milli. Og daginn eftir seinna prófkjörið skipti fuglinn litum á ný og steig sigurdans á bloggsíðu sinni yfir því að formaðurinn hefði ekki hlotið nema 70% atkvæða í fyrsta sætið. Hver þarf andstæðinga þegar  hann hefur slíka krunkandi blárjúpu á öxlinni.” Góð spurning, finnst þér ekki, Ögmundur?

Hver er annars þessi krunkandi blárjúpa? Er það Hrafn Jökulsson helsti hrókurinn í tafli Össurar Skarphéðinssonar? Athyglisvert, og HH heldur áfram við fjölskyldu Hrafns með þessum orðum: “Steininn tók þó úr þegar einn fölur fornbókasali, ljúfasti maður landsins, gekk í kveneltiskórinn og kallaði Ingibjörgu Sólrúnu “vargatítlu” í grein í Morgunblaðinu.” Þessi fornföli maður er líklega Bragi Kristjónsson. Hann kvað upp kunnuglega dóma yfir fólki í viðtali í sjónvarpi en hældi, æi, í leiðinni tveimur vinstri grænum konum. Það má ekki. Svei. Því fyrsta lögmálið sem menn þurfa að læra sem styðja Samfylkinguna er að styðja aldrei aðrar konur til verka. En Hana.  Morgunblaðið féll einmitt í þessa gildru eða eins og HH segir:  “Af og til fá þessir karlar þó móral yfir kveneltinu og hella þá hrósi yfir ungar konur í pólitík. Með því að lyfta mörgum smáum skal skyggt á þá stóru.” Þarna er sennilega átt við það að Morgunblaðið hefur stundum talað vel um vinstri grænar konur, sem vissulega hafa tvennt til saka unnið: Eru konur og auk þess vinstri grænar. En þær eru smáar, sem betur fer, og skyggja því ekki í raun á Þá Stóru.  

Hitt er þó sýnu verst að hæla konum í útlöndum án þess að nefna Hana:  “Önnur skyld aðferð er að fagna framgangi kvenna allstaðar nema á eigin heimili. Í miklum Kvaksteinum var því fagnað að konur sætu á forsætisstóli í  Þýskalandi, Frakklandi og Bandaríkjunum en þess vandlega gætt að minnast ekki á Ísland.” Já, hvurslags eiginlega mannasiðir eru þetta? Ég bara spyr.  Það á alltaf að nefna Hana um leið og Hillary Clinton, Segolene Royal og Angelu Merkel. Alltaf.

HH tekur að lokum saman fyrir okkur yfirlit yfir það sem við er að etja: “Ingibjörg Sólrún á því við ýmislegt að etja: (1) Forynjur með fuglshjarta( hver er það: Össur?), (2) bláköflóttar rjúpur(Hrafn Jökulsson?) og (3) fornföla bóksala.(Bragi Kristjónsson?)”

En svo birtist það allra versta:

“ Á dögunum bættist svo við heimilisfaðirinn sjálfur og virtist þá kveneltið komið í óþekktar hæðir. Gamla flokkskljúfagenið tók sig óvænt upp í sjálfum nestori Samfylkingar sem vildi kljúfa vinstri menn í sautjánda sinn.” Jón Baldvin hann er semsagt einn óvinanna og að þessu sinni er ég, Ögmundur, gamanlaust alveg sammála HH. Jón Baldvin á sér lengri klofningssögu í íslenskum stjórnmálum en nokkur annar vinstri maður fyrr og síðar. Sem senn verður rakið.  En það er hins vegar athyglisvert að HH skuli draga Hannibal Valdimarsson inn á þennan vettvang (“gamla flokkskljúfagenið”); þar með tekur HH afstöðu með þeim sem ráku Hannibal úr Alþýðuflokknum. Sem er fróðlegt.

En hvar er von, er hún hjá konum sem skrifa á femínista vefi:  “En hvað gera konur við kvenelti?.............Þaðan af síður koma þær til varnar einu konu landsins sem á möguleika á því að verða fyrsti kvenforsætisráðherrann..........” Ekki einu sinni þær standa með Henni. Ljótt er ef satt er; rétt er það hjá HH að Ingibjörg Sólrún þarf að eiga vini. HH sagði fyrr í grein sinni: "Hver þarf andstæðinga þegar  hann hefur slíka krunkandi blárjúpu á öxlinni." Spyrja má líka: Þarf  Hún nema einn vin, vin, Ögmundur, þegar hún á Hallgrím Helgason?

 Sigurður Bjarnason