VIÐ EIGUM ÖLL GEYSI OG LÍKA KERIÐ
Skráðir „eigendur" náttúruperla vilja ekki almenna skattlagningu á ferðamenn. Þá fá þeir ekki með beinum hætti hlutdeild í skattheimtunni.
Náttúrupassar væru að þeirra mati skárri en þó ekki eftirsóknarverðir, út frá hagsmunum eigin pyngju. Farvegurinn niður í hana er einfaldari þegar rukkað er beint við hliðið.
Nú óttast „eigendur" að passarnir kunni að koma. Þess vegna segjast „eigendur" Geysis-svæðisins ætla að drífa í því að rukka. Þeir hafna almennri skattheimtu og náttúrupössum og eru ófeimnir við að skýra samhengið, sbr hér: http://visir.is/landeigendur-a-geysi-a-moti-natturupassa-og-innheimta-gjald/article/2013131028979
„Eigendur" Geysis-svæðisins segja að ríkisstjórnin sé „hlutlaus" gagnvart rukkun við hlið. Það þýddi að ríkisstjórnin gætti ekki almannahagsmuna. Með hlutleysi sínu myndi ríkisstjórnin leyfa hinum nýju skattheimtumönnum Íslands að fara sínu fram.
Viðbrögð Ragnheiðar Elínar Árnadóttur, ferðamálaráðherra, í kvöldfréttum í gær voru hins vegar ekki á þann veg sem „eigendur" Geysissvæðisins höfðu viljað vera láta. Hún virtist ekki spennt fyrir rukkun við hlið. Það þótti mér gott að sjá og eru viðbrögð hennar þakkarverð. Hún á hins vegar eftir að svara því hvort hún vill setja upp hlið til að sýna náttúrupassa. Það væri afturför og skref inn í rukkunarkerfi.
„Eigendur" Kersins hafa í sumar verið að ryðja brautina fyrir rukkun við hlið - illu heilli.
Nú þarf að spyrja hver raunverulega eigi náttúru Íslands án gæsalappa. Að sjálfsögðu er það þjóðin. Mér sýnist þurfa að tryggja þetta gæsalappalausa eignarhald á náttúruperlum í lögum og að sjálfsögðu í stjórnarskrá.
Síðan er það annað mál að setja þarf fjármuni í ferðmannastaði. Ríkisstjórnin ákvað að falla frá fyrirhugaðri skattlagningu á ferðamenn. Hún hefði þó verið léttvæg fyrir ferðamennina en skipt sköpum fyrir vernd náttúrunnar.
Annars er langt síðan ég hef skoðað Kerið. Best að drífa sig í það. Ekki mun ég þó borga. Enda á ég Kerið og borga ekki krónu til „eigenda" í gæsalöppum.
Skatta greiði ég hins vegar með ánægju og vil gjarnan að þeir renni í ríflegum mæli til náttúruverndar.