“VAÐLASYNDRÓM” HRINGHUGA

Margfrægt Vaðladæmi náði að þrefaldast og gott betur í milljörðum talið frá kynntri 5.6 milljarða áætlun 2009.

Spunavélin að baki er því enn í gangi til framleiðslu á upplýsinga-óreiðu. Ríkiskostaðri framkvæmd er ennþá lýst sem “ einkaframtaki”. Djörf er núgildandi ákvörðun stjórnvalda, margstaðfest frá 2019, um að hringtengt skuli þorpið við Seyðisfjörð, því til upplyftingar. Raðverkefni, gerð þrennra jarðganga og tengivega. 45 milljarðar var kynnt heildarverðð 2019 og raðverkefnið sett þá í núverandi forgang um gerð álíka vegainnviða.

“ Endurreiknaða” kostnaðardæmið er nú þegar skroppið á 90 milljarða ról sitt, og vart er vextinum lokið. Fyrsti hluti raðverkefnis, gerð ganga undir Fjarðarheiði, nú í startholum, var sagt 25 milljarða famtak 2019, það nú komið á 50 milljarða rólið.

“ Vaðlabragur” er ásettur á þetta göfugmannlega viðbragð stjórnvalda við hnignun þorps við Seyðisfjörð. Ríkinu skal aðeins ætlað að borga helming af “óþekktum brúsa” sem hlýst af raðframtaki á ábyrgð þess. Hinn hlutinn skal skrifast á hugarburð um ómótaða “ samherja ríkisins”, spekúlanta í gróðasókn, röflað er um PPP “samvinnu”, þvaðrað líka um óstofnað Tollheimtuhlutafélag, byggt á gjaldskyldu allra jarðganga lands.

Hugarvílið að baki er gráthlægilegt. Án fyrirstöðu, er ásett óreiða í upplýsingagjöf um risastórt framtak ríkis í forgangsstöðu meðal álíka verkefna. Niðurnjörvaða ákvörðun.

“Vaðlasyndrómið” kemur í huga, en hér er þó enn betur fretað.

Til eru þó þeir sem klóra sér í kolli yfir kveðskap ávarpsskálda um “hringtengt Seyðsfjarðarþorp”. Ekki er þó heiglum hent að gerast skáldaspillar, sem fjölmiðlar vita best. Miðla því skruminu, eða þegja bara.
Baldur Andrésson.