HÖRPU-STRENGIR SMURÐIR OG STILLTIR
Öll möguleg mæða vegna m.a.fjármála TR-Hörpu stafar af ákveðinni fötlun, ákveðinni blindu. Fötlunin stafar frá þeim úrelta hugsunarhætti að efni gjaldbær aðili til lántöku og skuldbindinga, beri honum að standa skil á ábyrgðinni. Íslenska efnhagasundrið átti rætur í fólki, sem yfirvann fötlun af þessu tagi. Þessu fólki lærðist að ábyrgð er úrelt hugtak. Því lærðist að stórlántaka getur verið léttur leikur, skapi maður sér rétta aðstöðu til lántöku. Því lærðist líka að ábyrgð og endurgreiðsla er ,,síðari tíma vandi" og skildi, að alltaf er hægt að hlaupast á brott. Þegar maður er ófatlaður og í réttri aðstöðu getur maður keypt sér fótboltalið, flugfélög, verslunarkeðjur,banka, glerhallir, sigrað heiminn um tíma a.m.k. Að leikslokum getur maður staðið við ,,ábyrgð" með því að segja sorry, fella nokkur krókódílstár að gamni sínu. Sem betur fer finnast ,,aðrir" sem borga brúsa.
Hér á Íslandi finnast margir í þeirri kjánastöðu að þurfa að borga skuldirnar. Það eru fatlafól, heimskt fólk með heimsk stjórnvöld yfir sér. Það pakk mun borga. Íslenskum stjórnvöldum er þó ekki alls varnað. Meðal þeirra finnast fatlafól, sem reyna að vinna á þroskaheftingu sinni, taka sér athafnaskáld að fyrirmynd. Þeim finnst að opinber stjórnvöld geti leikið sama leik og ófatlaðir fjármálasnillingar, sem ekki þurfa að burðast með kryppu ábyrgðar.
Opinber Harpa TR hefur fjármálaugjörð, sem sniðin er að hætti ófatlaðra snillinga. Í því tilviki var tekið við fallegum skuldastabba og hann aukinn rækilega með nýjum risalántökum. Músagangur hefur verið í stabbanum, næring í öllu lánsfénu, sumar mýs pattaralegar orðnar, aðrar líkt og með átröskun eða uppdráttarsýki. En músaveislan stendur enn. Nú blasir við að lánastabbinn vegna Hörpu TR hefur yfirbragð yfir 30 milljarða lántöku. Stabbinn vex hraðar en sem nemur fegurðarvexti Hörpu og þroska hennar. Tilgangurinn með sköpun Hörpu er fremur óljós, framtíðarlíf Hörpu verður ,,síðari tíma vandamál". Harpa kom undir í myrku ástarsambandi, sem ósiðlegt þykir að fjalla um. Þannig sögur eru óhollar börnum og viðkvæmum sálum. Sumir segja að Harpa sé slysabarn, aðrir segja hana vera ástarbarn. En það tal er bannað. Ófötluð stjórnvöld á Íslandi hafa brúkað þá megin-reglu um Austurhöfnina að þangað verði mokað lánsfé eftir þörfum, það borgað eftir getu. ,, Við borgum ekki" á að verða kjörorð ríkis og höfuðborgarinnar, eftir að þeir aðilar hafa saman efnt í yfir 30 milljarða stórleik. Þannig á að feta slóð valinkunnra bankaræningja. ,, Fólk er fífl" er þekkt staðreynd. Rekstrarmyndin af Hörpu mundi að óbreyttu þýða á fjórða milljarð kr. útgjalda árlega gegn fábrotnum tekjum . Svo dýr niðursetningur gæti yfirstigið skilning almennings. Hörpustrengir virðast vera slitnir, en snillingar finna góð og dýr ráð.
Ráðið er að endurstilla og smyrja slitna Hörpustengi, lagfæra falskan hljómbotn, búa til sýndaráætlun um rekstur. Aðferð ófatlaðra fjármálasnillinga á að nota þannig að nálega helmingur Hörpuskulda hverfi út í nótt algleymis. Algleymisaðferðin felst í skuldaniðurfellingu undir forystu Landsbankans í almannaeigu, þannig að með þeim hætti megi leggja álögur á almenning. Með slíkri skuldahreinsun verður Harpa TR sem afturbatapíka, jafnvel boðleg einhverjum vogunarsjóði á tombóluprís. Þá verða ,, síðari tíma vandamálin" leyst. (Spyrja má hvers vega Harpa verður ekki með öllu ,,skuldhreinsuð" strax?) Auðvitað mun þó almenningur aldrei sleppa við að borga allan Hörpubrúsann en það er líka ,,síðari tíma vandamál". Í bili stendur von til að sinnuleysi trufli almennan skilning á þeim brögðum, sem stjórnvöld beita varðandi Hörpu TR.
Það flokkast raunar til nýmæla að ríki og borg finni leið til að feta slóð horfinna fjármálasnillinga úr lánaveislum sínum. Röftum tókst að láta skuldir sínar labba út í algleymisnóttina og hafna á herðum almennings. Ríki og borg eiga að heita gjaldbærir aðilar ennþá og leið fjárglæframanna er lagalega lokuð stjórnvöldum. Sú megahindrun verður þó líklega ,,síðari tíma valdamál" sem ,, skoða" má þá og ,,fara yfir". Ennþá getur dansinn dunað á Íslandi við þekkta hörputóna frá bólutímanum. Það er fjörugt stigið á hafnarbakka í Reykjavík.
Baldur Andrésson, arkitekt, 22.05.10