EINN RÁÐHERRA?

Svavar Gestsson, ágætur félagi um margra ára skeið og baráttumaður fyrir málstað launafólks alla sína tíð, setur fram merkilega kenningu í Fréttablaðinu þann 7. september 2010. Hún er svona:
"Þegar ég skilaði niðurstöðu Icesave-samninganna vorið 2009 var almenn ánægja með niðurstöðuna víða, meðal annars í Morgunblaðinu. Þá gerðust þau undur að einn ráðherra ríkisstjórnarinnar gerði bandalag við stjórnarandstöðuna um að Ísland ætti ekki að borga" .
Vandinn við þessa kenningu er sá að samningunum var haldið leyndum í upphafi. Fyrst fyrir ríkisstjórn og síðan fyrir þinginu. Og síðan fyrir þjóðinni. Það var ekki fyrr en efni samninganna lak út til fréttastofu RÚV, nafnlaust í brúnu umslagi að efni þeirra var almenningi ljóst. Það gat aldrei orðið ánægja með eitthvað sem enginn vissi hvað var. Það átti að lauma samningunum í gegn án þess að þing og þjóð fengi um þá vitneskju. Þar var ekki við Svavar að sakast, heldur við röng vinnubrögð, leyndarhyggju og skorti á lýðræðisskilningi við ríkisstjórnarborðið. Alla þessa vitleysu tekur Svavar á sig og reynir með því að endurskrifa söguna þannig að allt snúist þetta um "einn ráðherra". Með öðrum orðum, öll þjóðin átti að hafa glaðst yfir samningi, sem hún hafði ekki séð, en gleðin var eyðilögð af "einum ráðherra". Þjóðin greiddi síðan atkvæði, vegna ákvörðunar "eins forseta". Við skulum ekki gleyma því að þjóðin mætti á kjörstað og greiddi atkvæði, samstíga og einhuga sem "einn maður". Slík úrslit hafa ekki orðið síðan 1944. Það verða þessum  "eina ráðherra" ágæt eftirmæli að hafa gengið í takt, við eina þjóð.
mkv.
Björn Jónasson