EFASEMDIRNAR UM BJARTSÝNISVIRKJUNINA MIKLU

Í Kastljósþætti í vikunni kvað Ágúst Guðmundsson stjórnarformaður Bakkavarar marga fjárfestingarkosti vera hagkvæmari en stóriðju. Allt of mikið hafi verið einblínt á stóriðjuna, ávöxtunarkrafa Kárahnjúkavirkjunar væri of lítil. Á þetta hafa hagfræðingar bent mjög lengi en talsmenn áliðnaðar á Íslandi hafa ekki lagt við hlustir, heldur hamast nótt sem nýtan dag að selja meir af ódýru rafmagni sem ekki má fréttast á hvaða kjörum er selt. Hví skyldi svo vera? Er einhver minnsti möguleiki á, að þessir talsmenn stóriðjunnar njóti í einhverju góðs af þessum gríðarlegu og óafturkræfu náttúruspjöllum sem er grundvöllur gífurlegrar auðsöfnunar á vegum stóriðjunnar?
Ýmislegt bendir til, að spilling og mútur séu ekki mjög fjarri íslensku þjóðlífi um þessar mundir. Fyrr á tímum hefur lengi tíðkast að greiða skilningsríkum lykilstjórnmálamönnum eða greiða fúlgur fjár í kosningasjóði viðkomandi. Og ekki er ólíklegt að þetta sé stundað enn í dag. Í viðskiptum hefur lengi tíðkast að greiða kommissjón og þóknanir oft inn á leynireikninga. Skreiðarsalar íslenskir mútuðu fyrr á dögum embættismönnum við innflutning til Nígeríu og var það frægt á sínum tíma.
Í öllum nútímasamfélögum er kappkostað að gera þeim sem gjarnan vilja greiða mútufé eins torvelt að stunda þá starfsemi og kostur er. Á Íslandi er þvílíkt sveitamannasamfélag að margir stjórnmálamenn telja fjarri að setja þurfi reglur um starfsemi og fjármál stjórnmálaflokka. Allt sé í besta lagi og svona lagað gerist aldrei hér. Því þurfi ekki að setja neinar reglur!
En það er nú svo, að á tímum gegndarlausrar auðsöfnunar er mjög mikil hætta á að sjálft lýðræðið, hryggjarstykkið í nútímasamfélagi sé í voða stefnt vegna þess að ekki er gengið nógu vel frá grundvallarreglum samfélagsins. Brýna nauðsyn ber til að taka inn í sjálfa stjórnarskrána ákvæði sem fjallar um starfsemi og fjármál stjórnmálaflokka, þar sem settar eru virkar hömlur við að þeim sé stjórnað gegnum fjárframlög af auðmönnum sem vissulega vilja umbuna þeim vel sem sýnt hafa þeim sérstakan skilning.
Sunnudaginn 5. febrúar birtist pistill undirritaðs um fjármál flokkanna í Morgunblaðinu (bls.60). Þessari grein hefur enn ekki verið svarað af þeim sem hún beinist gegn þó svo að þar sé velt möguleikum á, að vissir stjórnmálamenn í vissum flokki hafi fallið í freistni og orðið spillingunni að bráð. Kannski að viðkomandi séu svo uppteknir við að álvæða landið enn meir, lofa bæði Norðlendingum og Sunnlendingum álveri að loknum kosningum ef rétt verður kosið.

Er vit í þessu?

Með því að setja skynsamar reglur um fjármál stjórnmálaflokkanna er verið að treysta innviði lýðræðisins í þágu allrar þjóðarinnar og koma í veg fyrir að þeim sé stjórnað af hagsmunum auðsins.
Undirritaður er áhugamaður um betra lýðræði og vill að við virðum náttúru landsins en fórnum henni ekki fyrir nokkrar álkrónur.
Guðjón Jensson
Mosfellsbæ

esja@heimsnet.is