HUGSJÓNASTARF OG ÞJÓÐARVILJI

Einhverra hluta vegna leggst nýtt ár vel í mig. Kannski vegna þess hve mér þóttu skilaboð þjóðarinnar í lok ársins sem leið vera góð. Þá er ég að sjálfsögðu að tala um val á „manni ársins". Í mínum huga lá í hlutarins eðli að velja Svandísi Svavarsdóttur fyrir framgang hennar í pólitíkinni. En ég er hins vegar orðinn svo vanur því að það sem mér finnst sanngjarnt nái ekki fram að ganga. Þess vegna varð ég glaður nú. Aðkoma Svandísar Svavarsdóttur að orku/einkavæðingar/spillingarmálum í Reykjavík og hvernig hún hófst handa um að vinda ofan af því máli vakti verðskuldaða athygli. Reyndar held ég að það sé máti Svandísar að tala til fólks þannig að það hrífist af. Hún er með félagslegar hugsjónir sínar á hreinu á sama tíma og hún talar það sem kallað er mannamál. Allt þetta, andúð fólks á spillingu, löngun til að halda eignarhaldi á orkulindunum hjá þjóðinni og væntumþykja um hugsjónafólk, varð til þess að Svandís nýtur stuðnings í þeim mæli sem opin kosning hjá RÚV ohf leiddi í ljós.

Hjá Stöð tvö var fíkniefnadeild lögreglunnar fyrir valinu. Það þótti mér einnig gott. Málefnið og mennirnir eiga skilið að fá athygli og  löggæslan vel að  lofinu komin.

Lesendum síðunnar óska ég gleðilegs árs. Vonandi verður þetta árið sem góðar hugsjónir fá að rætast. Sameinumst um að gera þetta að slíku ári! Ég held að það sé þjóðarviljinn.