1000 kall á ári og samráðsárin ljúfu

Sæll Ögmundur.
Undarleg tilveran. Þórólfur tilkynnir um að hann hætti mestan part vegna krafna fulltrúa VG ef marka má fréttir og eftir sitjum við hugsi. Um hvað snýst þetta samráðsmál eiginlega? Þórólf Árnason? Snýst þetta ekki um víðtækt verðsamráð olíufélaganna? Hverfur það með brotthvarfi Þórólfs? Ég er ekki alveg viss. Þegar ég kaup benzín á bíltíkina mína skiptir engu máli hvort ég kaup inn hjá Esso, Skeljungi, eða Olís. Ég get dælt sjálf á hjá Orkunni eða Atlantsolíu og það er alveg sama. Staðan í heimilisbókhaldinu breytist ekkert alveg sama hvað ég eltist við lægsta benzínlítraverðið. Bíllinn minn eyðir 9 lítrum á hverja 100 ekna kílómetra. Ég keyri 10 þúsund kílómetra á ári og nota til þess 900 lítra af eldsneyti. Ég hef dælt á bílinn sjálf í ár og fylgst með verðlagningu benzíns hjá systrunum þremur. Munurinn hefur verið um það bil ein króna á hvern lítra. Mér til mikillar skelfingar uppgötvaði ég að þessi eltingaleikur minn við ódýrt benzín hefur kannske skilað mér eitt þúsund krónum á heilu ári. Athyglisvert. Ég get ekki staðið í því frekar en aðrar að setja vetrardekkin undir sjálf heldur fer ég á dekkjaverkstæði. Akstursbókin mín segir mér að ég hafi í síðustu viku greitt 1500 krónum meira fyrir þjónustuna þar en ég gerði í fyrra. Úff, þar fór öll fyrirhöfnin í benzínstríði mínu og gott betur. Til umhugsunar. Ég fór að reyna að ná áttum í olíufélagsmálunum. Þau eru enn að reka saman hin og þessi fyrirtæki og yfirvöld virðast ekki sjá neitt athugavert við það. Yfirvöld já, hvernig stendur á að olíufélögin hafa getað komið sér svona fyrir á 11 ára tímabili. Er hugsanlegt að Samkeppnisstofnun hafi orðið á í messunni, eða viðskiptaráðherrum síðustu 11 ára? Er kannske einhver í Samkeppnisstofnun, eða í viðskiptaráðuneytinu sem hefði átt að segja af sér? Arnarhváll var vinnustaður Finns Ingólfssonar um nokkurra ára skeið. Hann varð viðskiptaráðherra 1995 ef ég man rétt og sat hann þessi ljúfu samráðsár í embætti. Gæti verið eitthvað samband milli afskiptaleysis Samkeppnisstofnunar eða viðskiptaráðherra, hverjir áttu Essó á samráðstímanum og hverjir voru þar innstu koppar í búri? Áttu fulltrúar VG í borginni kannske að beina ljóskastara sínum frá Þórólfi að þeim stóru strákum? Það var einhvern tíma fjallað um kaup S-hópsins á Búnaðarbankanum á síðunni þinni Ögmundur með þessum orðum: “Góð fréttamynd sýnir ekki bara þá mynd af raunveruleikanum sem hið pólitíska vald heldur að okkur til einföldunar og þæginda, fréttamyndin afruglar þá tálsýn og færir okkur raunveruleikann sjálfan. Fréttamynd ársins er fjögurra dálka baksíðumynd eftir Þorkel í sunnudagsblaði Morgunblaðsins. Hún sýnir Ólaf Ólafsson, forstjóra Samskipa, og Finn Ingólfsson, forstjóra VÍS, renna frá Arnarhváli eftir að hafa fengið Búnaðarbankann á kostakjörum. Þeir eru gleiðbrosandi félagarnir, enda ástæða til, og engu líkara en Ólafur Ólafsson sé að stinga á sig kvittun fyrir bankakaupin um leið og bílstjórinn ekur af stað....Sigurbrosið á samskipsforstjóranum og varaformanni Framsóknarflokksins fyrrverandi ljá þeim yfirlýsingum forsætisráðherra að bankarnir hafi verið seldir á góðu verði laukrétta meiningu. Þetta er góð sala fyrir kaupandann og kjarninn í raunveruleikanum sem ljósmyndaranum tekst að miðla okkur. Á broti úr sekúndu missa þeir andlitið, Ólafur og Finnur, og við sjáum glitta í óneitanlega nokkuð drýgindalega en um leið barnslega ánægju þeirra með gjöfina.” Þurfa ekki þingmenn VG að grafa duglega í hauginn til að varpa ljósi á raunverulegar persónur og leikendur í stað þess að láta sér nægja að reita arfann?
Ólína