Enn um lífeyrisfrumvarp

Sæll Ögmundur. 
Ég vil byrja á að hrósa þér fyrir að taka strax afstöðu gegn hinu umdeilda frumvarpi um eftirlaun ráðherra og hækkun til formanna þingflokka stjórnarandstöðu.  Ég get ekki skilið af hverju þingmenn þurfa betri eftirlaun en aðrir í þjóðfélaginu, eða þeir þurfi að vera betur tryggðir heldur en aðrir ef þeir missa þingsæti komnir á efri ár.  Þetta er að gerast á hverjum degi út í þjóðfélaginu.  Annars held ég að það sem hafi farið einna verst í fólk er sú hækkun sem formenn stjórnarandstöðuflokkanna upp á 240 þúsund

Gera menn sér ekki grein fyrir því að almenn dagvinnulaun í landinu eru á bilinu frá 95 - 120 þúsund á mán.? Mér finnst þetta frumvarp sýna að meirihluti þingmanna er ekki í sambandi við almúgann.  Það vakti líka athygli að ekki var hægt að ná í formenn VG eða Samfylk. Hingað til hafa þessir menn keppst við að komast í fjölmiðla.  Við skulum ekki heldur gleyma því að á sama tíma og þetta frumvarp kemur fram eru ekki til peningar til þess að standa við samning sem búið var að gera við öryrkja,skera á niður um einn og hálfan milljarð í heilbirgðiskerfinu,um 30 geðfatlaðir eru á götunni og jafnvel verið að bera út aldraða foreldra þeirra og við getum ekki astoðað fólk sem er í nauðum vegna veikinda barna.  Því spyr ég hvers konar græðgi ríkjir í þjóðfélaginu. Ég get heldur ekki séð það að bæta eigi kjör láglaunafólks í komandi samningum, þær kröfur sem fram eru komnar hjá Flóabandalaginu og Starfsgreinasambandinu eru prósentuhækkanir og hverjir fá mest út úr þeim? Og eitt að lokum, til hvers er verið að senda fólk í mat áður en það kaupir íbúð? Nú á t.d. að skerða vaxtabætur en þær eru reiknaðar inn í matið. Ég held að það þurfi að taka þetta mál og skoða frá grunni og hafa það þá þannig að fólk geti gert raunhæft mat.

með kv.
Sigurbjörn Halldórsson.