Fara í efni

AF MEINTUM SAMHLJÓMI VERKALÝÐS-HREYFINGAR OG AGS

Félagi Ögmundur heldur áfram að búa til einhvern tilbúin veruleika á heimasíðu sinni sem á lítt skylt við þann veruleika sem við hin búum í. Þannig fullyrðir hann: ,,Ég veit nefnilega mæta vel að aðilar vinnumarkaðar gengu síðastliðið vor jafnvel lengra en Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn í kröfum um niðurskurð hjá hinu opinbera - þar með innan almannaþjóðnustunnar - á sama tíma og þeir reistu kröfur um aukið framlag í Starfsendurhæfingarsjóð og aðra sjóði á eigin vegum.''
Þetta er alveg makalaus málflutningur þingmannsins, hið rétta er að aðilar vinnumarkaðarins höfðu frumkvæði að því við gerð stöðugleikasáttmálans að falla frá 150 mill.kr. framlagi á árinu 2009 og buðust til að fresta 750 mill.kr. framlagi á árinu 2010 til ársins 2011 einmitt til að draga úr niðurskurði í ríkisrekstri - þar með talið almannaþjónustunni. Að beiðni ríkisstjórnarinnar varð úr, að framlag ríkisins mun koma til framkvæmda í hægum skrefum fram 1. júlí árið 2013.
Er það nema von að maður tali um ósmekklegheit, því eins og þingmaðurinn segir í pistli sínum var hann heilbrigðisráðherra á þessum tíma og bar sjálfur ábyrgð á því að skera framlög til endurhæfingar harkalega niður á þessu ári. Það er því alveg út í hött fyrir hann að reyna að koma ábyrgðinni yfir á aðila vinnumarkaðarins með þessum hætti.
Varðandi hugmyndir um að freista þess að ná nauðsynlegri að lögun ríkissjóðs fyrr en samkvæmt áætlun þeirrar ríkisstjórnar sem þingmaðurinn var og er aðili að, var það alfarið í formi meiri niðurskurðar á beinum opinberum framkvæmdum, sem þess í stað yrðu framkvæmdar utan ríkisreiknings með aðstoð lífeyrissjóðanna.
Varðandi komu þingmannsins í Karphúsið þá er það rétt að óskað var eftir því að hann upplýsti aðila vinnumarkaðarins um áform sín sem heilbrigðisráðherra um niðurskurð út frá þeirri forgangsröðun sem samkomulag hafði náðst um við ríkisstjórnina. Mikilvægt er að hafa í huga, að um var að ræða áætlun í ríkisfjármálum sem ríkisstjórnin hafði samið við AGS.
Það er ósmekklegt og í rauninni með ólíkindum að gera verkalýðshreyfinguna ábyrga fyrir þessum áformum með þeim hætti sem þingmaðurinn reynir í pistli sínum. Hitt er rétt, að í stað þess að upplýsa aðila vinnumarkaðarins um áform sín um framkvæmd stefnu þeirrar ríkisstjórnar, sem hann átti aðild að, reyndi hann að fá aðilana til að fara gegn stefnu ríkisstjórnar sinnar í ríkisfjármálum. Því var einfaldlega hafnað og hann krafin svara hvernig hann hyggðist standa að málum - við því átti hann engin svör.
Að lokum um Starfsendurhæfingarsjóð, það er alveg sjálfsagt að ræða það faglega og yfirvegað hvernig mikilvægum þáttum velferðarþjónustunna er fyrirkomið í okkar samfélagi, það höfum við hjá ASÍ lagt okkur fram um undanfarin ár og berum okkur ekkert sérstaklega aumlega undan faglegri gagnrýni. Vaxandi þungi hefur verið innan okkar raða um að veita launafólki sem lendir í alvarlegum veikindum eða slysum raunverulegt tækifæri til að ná fyrri starfsorku með trúverðugri starfsendurhæfingu. Þannig hafa afar takmarkaðir fjármunir verið settir í þessa tegund starfsendurhæfingar. Þetta á reyndar einnig við framlög til líkamlegrar endurhæfingar eins og framkvæmd er á Grensásdeildinni, Reykjalundi og víðar.
Hluti þessa vanda var m.a. að verkefnið dagaði uppi í ágreiningi milli tveggja ráðuneyta um forræði á málinu. Sem dæmi má nefna að í desember 2007 samdi ASÍ við þáverandi ríkisstjórn um að leggja 150 mill.kr. til að efla starfsendurhæfingu, en þegar líða tók á árið kom í ljós að ekkert af þessu fé var ráðstafað til verkefnisins vegna þessa ágreinings. Á endanum varð að setja sérstaka samninganefnd undir forræði forsætisráðherra til að ýta málinu úr vör. Við þetta vildi ASÍ ekki búa og samdi einfaldlega við sína viðsemjendur um að losa ríkið að mestu undan þessum kostnaði með því að atvinnurekendur greiddu iðgjald í Starfsendurhæfingarsjóð.
Var það m.a. á grundvelli víðtæks samkomulags í sérstakri nefnd sem endurskoðun á örorkumatinu sem starfaði í rúmlega eitt ár. Ég minni á að BSRB átti fulltrúa í þessari nefnd og átti fulla aðild að þessu samkomulagi. Það skýtur því skökku við að halda því fram að ASÍ og SA hafi samið um þetta eins og þruma úr heiðskýru lofti - málið átti sér langan aðdraganda og átti ég persónulega nokkra fundi með forystu opinberra starfsmanna og einstakra aðildarfélaga þeirra um málið til að hvetja til þátttöku í umræðunni.
https://www.ogmundur.is/is/frjalsir-pennar/asi-leidrett