KVEÐJA TIL LANDHELGISGÆSLUNNAR

Í nýlegri skoðanakönnun um viðhorf til opinberra stofnana kom fram að Landhelgisgæslan nýtur meiri virðingar og trausts en allar aðrar stofnanir. Hvers vegna skyldi það vera? Eitt svar er augljóst: Við höfum séð til starfa Landhelgisgæslunnar og vitum hve vel hún stendur sig.

Ég held þó að væntumþykjan eigi sér dýpri rætur. Landhelgisgæslan snertir nefnilega taug sem tengir okkur öll saman. Við móttöku varðskipsins Þórs í síðustu viku sagði ég að Landhelgisgæslan væri samgróin íslenskri þjóðarsál. Ef ég reyni að skýra þetta nánar vandast málið. En einhverra hluta vegna vita allir við hvað er átt! Það er mergurinn málsins.

Upp í hugann kemur sagan, sambýlið við sjóinn; sambýli sem hefur verið gjöfult en oft stormasamt í orðsins fyllstu merkingu. Allar götur síðan Landhelgisgæslan var sett á fót á öndverðri öldinni sem leið, hefur hún komið við sögu á erfiðustu stundum þjóðarinnar í baráttu hennar við óvægin náttúruöflin. Þá hefur hún jafnan birst sem hinn frelsandi engill. Slíku gleyma menn ekki.

Það er vel til fundið hjá Landhelgisgæslunni að fara í hringferð um landið og gefa íbúum sjávarbyggðanna færi á að efna til hátíðar til að fagna Þór, hinu glæsilega nýja skipi Landhelgisgæslunnar.

Sjá frétt Innanríkisráðuneytisins af komu Þórs: http://www.innanrikisraduneyti.is/frettir/nr/27327