"ÞAÐ VAR ÞÁ SEM LITLA ÞÚFA HUGSAÐI MEÐ SÉR..."
Heill og sæll Ögmundur.
Ég deili með þér áhyggjum af fyrirætlunum kínverska athafnaskáldsins og auðkýfingsins, sem ríður nú um héruð og hefur troðið sér í gamla íslenska lopapeysu frá námsárum sínum og blæs af miklum móð í Pan-flautur og vill fá eignarrétt sinn á Grímsstöðum á Fjöllum viðurkenndan og staðfestan að lögum. Ekki veit Litla þúfa eins og ég hver framvindan verður; hvort hann muni næst fá sér skúffu hjá sænskum lögfræðingi til að fela þar einhvers konar útfærslu af Magma/Alterra óáran, eða ekki.
En af viðhlæjendum athafnaskáldsins sýnist mér reyndar, að hann treysti fremur á innvígða lögfræðinga (og jafnvel þingmenn og ráðherra) í og úr Pandóru-boxi Samfylkingarinnar. Þannig birtist nýlega frétt, í beinni frá Kína, þar sem lögfræðingarnir Sigurvin Ólafsson og Lúðvík Bergvinsson, fyrrv. þingmaður og áður talinn "pótensjal" ráðherraefni Samfylkingarinnar í Hrun-stjórninni, sátu undarlega glaðbeittir á svip, meðan Kristín Árnadóttir sendiherra Íslands í Kína fékk í hnén og nánast starði sem dáleidd á athafnaskáldið og auðkýfinginn Huang Nubo.
Það var þá sem Litla þúfa hugsaði með sér, að hér væri ekki allt með felldu og minntist þess td. að Sigurvin Ólafsson hefur áður gegnt lögfræðistörfum fyrir frú ISG, sem leiðist ekki að opna box Pandóru, með óáran í stíl, þegar skrifa þarf undir fjármála-gjörninga fyrir hönd þeirrar gömlu, Jóhönnu Sigurðardóttur, sbr. þegar þær sátu saman í Hrun-stjórninni: https://askur.althingi.is/owa/redir.aspx?C=25a3f83b22cd411fb6f999519053df0c&URL=http%3a%2f%2fwww.mbl.is%2ffrettir%2finnlent%2f2010%2f09%2f24%2fskrifadi_undir_fyrir_johonnu%2f
Mig langar líka að nefna skáldamálin. Nú er Litla þúfa nefnilega byrjuð að velta því fyrir sér líka hvort það sé "sama hvaðan gott komi" - í stíl Bonafide? - eins og aðstoðarmaður Jóhönnu hefur orðað það svo pent, þegar fela þarf skíta-bixið undir pilsfaldi "heilagrar" Jóhönnu. Ljóst er alla vega að Nubo kann trixin og töfrabrögðin, því hann sletti fyrir ári síðan um 120 millum í einhvern sjóð fyrir léttlyndu skáldin sem eru alltaf dulítið veik fyrir að drekka ókeypis í boðum. Þannig er og um Frankfurtar-farana í boði Actavis, alias Deutsche Bank, með leppinn Björgólf Thor að útdeila þeim Bravó bjór á Taunusstrasse, heimkynni Josef Ackermann í Svörtu turnunum þar í borg.
Menningarelítan er því vís með að fylgja þessum kínverska Móses sínum sem saklausir sauðir og skyldi kannski Nesi að norðan koma ríðandi úr bláum dölum og slást í hópinn? Kannski það sé menningarbylting hulin í jóreyknum? Hvað sem um það má spá og spekúlera, þá er það alveg á kristaltæru eins og blávatnið, að það eru "baby-mountains" (eins og Dalai Lama kallaði þau) sem heilla kínverska athafnaskáldið, nú eða að "frelsa" okkar eins og "frelsa" Tíbeta og íbúa Afríku? Málið er nefnilega það, að það eru alltaf einhverjir asnar, sem skreyta sig sem skáld að reyna að "frelsa" heiminn. En svo eru til alvöru ljóðskáld sem eru allt annars eðlis, því þau dýpka skilning okkar á keisurum heimsins og ösnum þeirra, hlöðnum gulli. Þannig var td. með kínverska ljóðskáldið Li Po (701-762). Og þar sem vetur nálgast, eina ferðina enn, þá finnst mér efninu skylt og við hæfi að enda hér með lokaerindum Vetrarstríðs, ljóðs Li Po í þýðingu Anonymus, Jóhannesar úr Kötlum, sem birtist í bókinn Annarlegar tungur, fyrir margt löngu ... svona til umhugsunar fyrir Hrun-hrjáða þjóð, að tryllast ekki eina ferðina enn af óáran úr Pan-dóru boxi og flautum í stíl. Sér í lagi þegar hornablástur og hjarðeðli nas-hyrninganna brýst fram:
"Vér beiningamenn. Föt vor í tætlum. /
Hamrar stara sem ís og ísinn starir sem fjöll. /
Hlykkjótt vindur einstigið sig fram líkt og gormur. /
Eins og hundar klifrum vér upp upp mót tunglinu./
Í hörundinu gnestur sem í feysknum trjáberki. /
Vort eigið blóð rennur niður með sverðinu. /
Hornablástur í þegjandalegum dalnum. /
Sælli tókum vér forðum undir flauturnar." /
Með kveðju
Litla þúfa