TÍU STAÐREYNDIR UM STÖÐU ICESAVE MÁLSINS Á ALÞINGI

1) Það er staðreynd að áhöld eru um lagalega greiðsluskyldu Íslands gagnvart breska og hollenska ríkinu. Breska og hollenska ríkið ásamt stuðningsliði í Alþjóðagjaldeyrissjóðnum og Evrópusambandinu meina okkur að leita réttar okkar eftir reglum réttarríkis eða það sem réttara er: Breska og hollenska ríkið neita að leita réttar síns gagnvart íslenskum skattborgurum. Í þessu efni njóta breska og hollenska ríkið stuðnings Alþjóðagjaldeyrissjóðsins og Evrópusambandsins.
2) Það er staðreynd að óvissa er um verðmæti eigna Landsbankans og þar af leiðandi hve mikið fellur á íslenska skattgreiðendur. Þetta kemur ekki í ljós fyrr en á reynir.
3) Það er staðreynd að greiðsla Icesave skuldanna verður erfið þótt ekki sé nema vegna vaxtakostnaðar. Það má hins vegar vel vera að þetta verði okkur gerlegt. Þannig sjáum við í spám Seðlabanka Íslands að við gætum orðið aflögufær um gjaldeyri því gert er ráð fyrir meiri afgangi í vöruskiptum við útlönd á komandi áratug en dæmi eru um í lýðveldissögunni. En hvað þýðir þetta? Þetta þýðir að Íslendingar hætta að hafa efni á innkaupum erlendis frá í þeim mæli sem verið hefur, ekki bara bílum heldur hugsanlega einnig sneiðmyndatækjum á sjúkrahúsin, lyfjum og öðrum nauðþurftum velferðarsamfélagsins. Það er eitt að ráða við viðfangsefnið, annað á hvaða forsendum það er gert, hverjar afleiðingarnar eru í lífskjörum þjóðarinnar.
4) Það er staðreynd að í málflutningi sínum horfa fulltrúar Alþjóðagjaldeyrissjóðsins fyrst og fremst á greiðslumöguleika íslenska efnahagskerfisins en ekki til afleiðinga fyrir samfélag og auðlindir sem við búum yfir. Allt er þetta rætt undir rós og með bros á vör. Eða hvað skyldi Flannagan, fulltrúi AGS, hafa átt við í Kastljósi Sjónvarpsins þegar hann segir Íslendinga hafa "geysilega aðlögunarmöguleika" til að borga himinháar skuldir sínar? Selja fiskikvótana, Landsvirkjun, OR, Gvendarbrunnana, virkja Gullfoss, Goðafoss, Jökulárnar í Skagafirði, Þjórsá, Landmannalaugar, Geysi? Spurt er í alvöru? Þetta er það sem Ísland á verðmætast.
5) Það er staðreynd að umræðan um greiðslugetu Íslands hefur iðulega verið yfirborðskennd. Dæmi má taka úr fyrrnefndu viðtali Þóru Arnórsdóttur (prýðilegu) í Kastljósþætti kvöldsins. Þar segir fyrrnefndur Flannagan að Icesave-skuldbindingin sé ekki okkar stærsti vandi því aðrar skuldir séu stærri í sniðum. Þetta kann að vera rétt en einmitt vegna annarra skuldbindinga er Icesave okkur þungbært. Undarlegt að menn komist upp með að horfa framhjá þessari staðreynd.
6) Það er staðreynd að margir vilja ganga frá samningum á þeim forsendum sem gert hefur verið vegna þess að þeir telja að seinna verði skuldir okkar felldar niður eða stórlega dregið úr þeim. Þetta viðhorf virðist mér ríkjandi hjá mörgum áköfum áhugamönnum um aðild Íslands að Evrópusambandinu og ber þess vott að þeir leggja meira upp úr Evrópusambandsaðild og því sem hún kann að hafa í för með sér þegar fram líða stundir en hagstæðum samningi. 
7) Það er staðreynd að Alþingi hefur reynst ófært um að koma sameinað að lausn vandans, bæði vegna þess hvernig að málinu hefur verið staðið af hálfu stjórnarmeirihlutans og einnig vegna hins að stjórnarandstöðunni hefur ekki tekist að rísa yfir sjálfa sig og taka á málinu óháð flokkspólitískum hagsmunum. Fjölmiðlafólk hefur því miður alltof margt skipst í fylkingar eftir slíkum landamærum.
8) Það er staðreynd að margir telja að Íslendingar eigi ekki annarra kosta völ en skrifa undir afarkosti Icesave samninganna. Til eru þeir sem telja Icesave samninginn afbragðssamning og neita jafnvel að viðurkenna að í meðförum Alþingis hafi hann skánað til muna sem hann vissulega hefur gert að mínu mati. Það hafi sýnt sig að lengra verði ekki komist.
9) Það er staðreynd að margir telja á hinn bóginn að Íslendingar verði að taka þann kost að hafna samningnum þrátt fyrir erfiðleika sem því kunni að fylgja. Betra sé að taka skell núna en láta lánadrottna okkar komast upp með að hlaða á okkur ólögmætum og ranglátum byrðum.
10) Það er staðreynd að þingmenn hafa komist -  flestir, ef ekki allir - að niðurstöðu í málinu. Frekari gögn kynnu vissulega að varpa ljósi á málið. Það breytir þó ekki því að samningurinn liggur fyrir undirritaður, lagafrumvarp er á borðum Alþingis í samræmi við þennan undirritaða samning, sem þorri stjórnarmeirihluta er staðráðinn í að samþykkja og stjórnarandstaða að hafna.
Ergo: Frekari tafir á Alþingi þjóna engum sýnilegum tilgangi.