Birtist í Morgunblaðinu 15.01.11.. Sigurður Kári Kristjánsson alþingismaður hefur farið mikinn í fjölmiðlum undanfarna daga vegna máls drengs sem fæddist á Indlandi í nóvember sl.
Á latínu er til hugtak sem margir eflaust þekkja, ad hominem eða argumentum ad hominem. Þetta er notað þegar rökræða beinist að persónu þess sem heldur fram málstað fremur en málstaðnum sjálfum.
Sæll Ögmundur.. Nú reisa þeir einkasjúkrahús, kjánarnir. Og heilbrigðisráðherrann fagnar, og formaður heilbrigðisnefndar Alþingis brosir vandræðalega og óttast að laun heilbrigðisstarfsmanna kynnu að hækka.
Eitthvað hefur dregið úr skrifum Ólínu hér í lesendadálkinum hjá þér Ögmundur. Ég sakna skrifa hennar. Ég er löngu búinn að sjá að þetta er ekki Ólína þingkona sem ég hélt um hríð.
Það er ekki laust við að mér finnist gæta tímaskekkju í íslenskri fjölmiðlum þessa dagana. Mér virðist sem mörgu fjölmiðlafólki ætli að takast illa að hrista af sér hrunið og þann hugsunarhátt sem því tengdist; ganga illa að stíga inn í nýjan tíma.. Ég skal reyna að skýra hvað ég á við.
Sæll vertu Ögmundur minn kæri. Undanfarnar vikur hafa heitar umræður og skrif átt sér stað um hin ýmsu málefni sem nú eru þjóðinni aðsteðjandi og eflaust þau flest af toga mikilvægis og þurfandi úrlausna.