15.09.2004
Ögmundur Jónasson
Blóði drifin, hölt og hörundsárhúkir skepna ein við nyrstu myrkur,boðar ófrið, örbirgð, feigð og fár,fólksins eymd er hannar mikli styrkur.. Skepnan ljóta öskrar, hrín og hlær,hjartað þiggur mátt frá vítisbáli,í fúlum kjafti leika tungur tværsem tala reyndar báðar sama máli.. Ófreskjan það þráir meir og meirað miskunn fólksins hennar skinni hlífiog þegar loks í skugga skepnan deyrþá skrækir hún og fagnar nýju lífi.. Kristján Hreinsson, skáld