Stöð 2 birti athyglisverða frétt um lagningu sæstrengs til Bretlands og að fjármögnun væri vel á veg komin. Fréttamaður vitnaði í nýlega umfjöllun á Kjarnanum.

Við slit Alþingis fjallaði forseti þingsins, Einar K. Guðfinnsson, um eftirlits- og aðhaldshlutverk Alþingis í hefðbundinni  þingslita ræðu sinni.

Ég þarf sennilega að koma mér á feisbók þó ekki væri nema til þess að fá nasjón af þeirri miklu umræðu sem þar fer fram en ef maður er ekki skráður á bókina kemst maður ekki þangað inn.

Leiðarahöfundur Fréttablaðsins svo og sumir þingmenn dásama mjög nefndarálit Péturs H. Blöndals, þingmanns Sjálfstæðisflokksins, þar sem hann gagnrýnir áform um skuldaniðurfærslu.

Aðgerðir ríkisstjórnarinnar í skuldamálum hafa framkallað mikil viðbrögð og ekki alltaf mjög yfirveguð. Að sama skapi veldur tímaþröng því að stjórnarflokkunum gefst ekki ráðrúm til að leiðrétta augljósa skafanka á tillögum sínum.

Sú var tíðin að fátækt verkafólk tók sér verkfallsrétt. Það átti engu að tapa. Það var jafn illa sett á ofurlágu laununum eða hafa ekkert.

Sæll Ögmundur takk fyrir gott svar síðast, það er kannski annað mál sem ég hef velt fyrir mér lengi, og mér finnst kannski mikilvægt að fá svar við.

Birtist í DV 09.05.14.. Kröftugt opið lýðræðisþjóðfélag byggir á aðhaldi. Þarna eru lykilorðin opið; að samfélagið sé opið, að það sé gagnsætt, hvort sem um er að ræða viðskiptalíf eða stjórnsýslu.. Hitt lykilorðið er aðhald; að stjórnsýslan og viðskiptalífið sæti aðhaldi, hvort sem er með lögum, regluverki eða umræðu.. . Braskið undan huliðshjúpnum . . . Færa má rök fyrir því að hvoru tveggja hafi verið ábótavant í íslensku samfélagi í aðdraganda hrunsins.

Við höfum mátt hlusta á það árum saman á tyllidögum, í hrunskýrslum og stjórnarskrárumræðu að einn helsti veikleiki íslensks stjórnkerfis sé máttleysi þings gagnvart framkvæmdavaldi.

Sæll Ögmundur. Þetta var gott framtak að stöðva græðgina við Geysi, að sjálfsögðu á íslenska þjóðin að eiga lokaorðið í gjaldheimtunni.